سرطان از سلولها ایجاد میشود كه واحدهای ساختمانی بافتها هستند، بافتها اندامهای بدن را میسازند.در شرایط عادی سلولها، با توجه به نیاز بدن، رشد کرده تقسیم میشوند تا سلولهای جدیدی بسازند و هنگامیکه سلولهای پیر شده میمیرند سلولهای جدید جایگزین آنها میشوند.گاهی، در این روند منظم اختلال ایجاد میشود؛ یعنی سلولهای جدید زمانی که بدن به آنها نیاز ندارد تولید میشوند و سلولهای قدیمیهم در زمانیکه باید، از بین نمیروند؛ این سلولهای اضافی اغلب تشكیل تودهای از بافت را میدهند كه تومور نامیده میشود.
این تومورها میتوانند خوشخیم یا بدخیم باشند.
تومورهای خوشخیم سرطان نیستند.
- این غدد بهندرت خطر جانی دارند.
- بهطور كلی میتوان آنها را برداشت و اغلب دوباره رشد نمیکنند.
- بهطور كلی سلولهای آن به بافتهای مجاور خود حمله نمیکنند.
- سلولهای این غدد به دیگر بخشهای بدن منتشر نمیشوند.
تومورهای بدخیم (سرطانی)
- جدیتر از تومورهای خوشخیم هستند و معمولاً خطر جانی هم دارند.
- در بیشتر موارد میتوان آنها را برداشت، اما گاهی دوباره رشد میکنند.
- سلولهای آن میتوانند به بافتها و اندامهای مجاور خود حمله كرده به آنها نیز آسیب برسانند.
- سلولهای غدد بدخیم میتوانند از یك قسمت به دیگر اندامهای بدن منتشر شوند. سلولهای سرطانی از تومور اصلی (اولیه Primary) جدا شده وارد جریان خون یا دستگاه لنفاوی میشوند؛ این سلولها میتوانند به دیگر اندامها حمله کرده تومورهای جدیدی تشكیل دهند و به آن اندامها آسیب برسانند. انتشار سرطان متاستاز (Metastasis) نام دارد.
نامگذاری بیشتر سرطانها براساس نام اندامی است که سرطان در آن بهوجود میآید. برای مثال، سرطان ریه در ریه و سرطان پستان در پستان بهوجود میآید لنفوم سرطانی است که در دستگاه لنفاوی و لوسمی سرطانی است که در گلبولهای سفید خون بهوجود میآید.
وقتی سرطان به قسمت دیگری از بدن منتشر شود و در آن تومور جدیدی بهوجود آورد، تومور جدید دارای همان نوع سلولهای سرطانی و همنام تومور اولیه است. برای مثال، اگر سرطان پروستات به استخوانها منتشر شود، سلولهای سرطانی استخوانها در حقیقت همان سلولهای سرطانی پروستات هستند و نام بیماری، سرطان پروستات متاستاتیك است و نه سرطان استخوان، به همین دلیل روش درمانی آن، روش درمان سرطان پروستات است، نه سرطان استخوان. پزشکان گاهی تومور جدید را «بیماری دوردست» یا بیماری متاستاستیك مینامند.